Sırçınar sohbetleri...

Sırçınar Kahvesi’nde konuşulanlar sır değildir. Mahallenin kedileri dar sokaklara taşır patileri ile konuşulanları. Birde cami avlusundan kırk adımda yüz kırk lakırdı taşıyan ihtiyarlar.

Kahve sakinleri pek şeffaftırlar. Kasap Hüseyin, Hacı’nın mintanının kaç gündür sırtında olduğunu bilir. Hacı da Kasap Hüseyin’in altına alıp oturduğu ayağındaki çorapta kaç delik olduğunu bilir. Herkesin her şeyi bildiği bir mekândır burası.

Her yere oynaya oynaya giden kahveci Şiktan’dan limonlu bir çay istiyorum. Çayı limonlu istemem değil de yüksek sesle sipariş etmeme kızıyor en çok. Yıllardır benden başka hiç kimsenin çayı limonlu içmemesine rağmen bu limon işinin yaygınlaşacağı korkusu suratını her defasında ekşitmesine neden oluyor. Ekşi suratla, ekşi çayımı getiriyor. Gazeteyi açıyorum keyifle, ama kulağım masalarda, Sırçınar’ın sırlarına açık…

Cenap Hoca krize takılmış;

- Faturayı yine bize ödetecek bu burjuva deyyusları… diyor.

Maliyecilerden yaka silkip dükkânını devreden  Hoşaf Sami hopluyor bu laf üzerine;

- Maliyenin bodur meşesi  irsaliye mi gönderdi ki fatura kesecek.

Üç kuşak öteden sosyal demokrat Kasap Hüseyin Hacı’ya takılıyor;

- Yoksul düşmanı, zengin dostu AKP bu. Faturada keser, racon da.

Hacı hafiften sinirleniyor;

-    Servet düşmanlığı yapan komünistlerin nesli tükendi sanıyorduk yanılmışız belli ki.

Cenap Hoca; - Anadolu’da zenginlere hacı derler. Hatta kimi hacıağadır. İslam zengine hacca gitmeyi, zekât vermeyi farz kılmış. Yoksullar ise bu farizadan muaf kılınmışlar. Fitre ve zekât islamın vergisi ise ve yoksullar bundan muaf tutulmuşsa siyaseten de neden yoksullar vergiden muaf tutulmasın?

Kasap Hüseyin hemen atıldı.

-Öyle ya, madem ki laiklik elden gidiyor, gidiş o gidiş hani. Biz yoksullara vergi de farz değildir arkadaş.

Hacı;- Vergi namus tur, vereceksin illaki..

Hoşaf Sami;- Boş versene sen. Siz namusu kime teslim ediyorsunuz? Devlete mi, Deniz Feneri’ne mi?

Şiktan çayları masaya bırakırken yılışarak lafa karışıyor;

-    Fenere değil Galatasaray’a Galatasaray’a… Hem de dördü bir arada.

Sami Galatasaraylı kızıyor;

-    Lan oynak, sulandırma siyaseti…

Oğlu yeni işe girmiş Turan Usta’nın kaygılı gözleri Cenap Hoca’nın gözlerinde bir umut arar gibi soruyor;

-    Ne dersin Cenap hoca bu Obama Krizi çözebilir mi?

Kasap Hüseyin; - Çözer mi, düğümler mi orası belli olmaz.

Hacı; - Her Hüseyin’i kendin mi sandın. Müslüman kanı var bunda. Alnı secdeye değmiş bir adam evladı o…

Cenap Hoca; - Onun için mi Ortadoğu ziyaretinde Filistinlilere 40 dakika, İsraillilere 24 saatini ayırdı? Onun için mi alnı secdeye değmiş Pakistanlıların topraklarına gerekirse izinsiz girer bombalarız dedi? Onun için mi İran’ı vurmaktan söz etti? Boş versene Hacı. Şeytan saklanacak yer arıyor bu üzer, üzmez Hüseyinleri gördükçe.

Turan Usta;- Doğru dedin be Cenap Hoca. Hepsi bir bu domuzların. Biri tencere biri kapak yani…

Hacı kuşunu arayan bir kafes gibi suskundu şimdi. Sırçınar’ın tanış olduğu bu suskunluğu yine Kasap Hüseyin bozdu: - Tıkandın mı Hacı? Tıkandığın yerde infilak et de arkadan gelen hayatın önü açılsın!

Kahkahalar, başlayan güz yağmuruna karıştı. Küçük meydanı kaplayan sarı-kızıl yaprakların altından süzülüp mahallenin dar sokaklarında kayboldu…

Kaybolup giden hayatlar gibi…