Eğitimin ekonomi politiği
Eğitim Sen’in özel dershaneler üzerine yaptığı son araştırmanın bulguları tüyler ürpertici. Servis ekonomisinin hızla büyüdüğü ülkemizde “eğitim sektörü” kârlı bir yatırıma dönmüş....
1960’larda kendi okulundan bir öğrenciye özel ders veren öğretmen yerin dibine geçerdi. Zaten işi öğretmek olan öğretmen nasıl olur da öğrencisine parayla bir şeyler öğretir? 1970’lerde hâlâ zar zor yapılan bir şeydi. 1980-1990 arası dönemde reel ücretler yarıya, örgütlü mücadele sıfıra düştü. Kovulan, sürülen, istifaya zorlanan öğretmenlerin bir bölümü özel dershanelerde çalışmaya ve özel ders vermeye başladılar. Dershane birçok solcu öğretmenin ve ailesinin hayatını sürdürebilmek için tek çare oldu.
HER AN SINAN
Korkunç bir hızla büyüyen ve yaratıcı değil, köreltici bir bilgi türünün, pragmatik ve uçuşkan eften püften bir tarzın her çocuğa, her an kakıldığı bir ülkede yaşıyoruz. Eğitim Sen araştırmacılarının gösterdiği üzere, özel dershanelere kayıtlı öğrenci sayısı bu yıl 1 milyonu geçti. Ortalama 1,500 YTL’lik bir ücretten bu meblağ 1 milyar 650 milyon lira eder. Yani yaklaşık 1,5 milyar dolar! AKP’nin planı çocuklarımızı her an koşmaya hazır minik yarış atlarına döndürmek.
AMAÇ NE?
Eğitimi özelleştirdikçe sosyal devletin en önemli dinamolarından birini yavaşlatırsınız. Sosyal devletin daraldığı yerde, yoksulların çocuklarının kendilerinden daha iyi şartlarda yaşamasının tek yolu olarak gördüğü eğitimi, cemaatleriniz ve özel fonlarınızla yalnızca örgütlenme değil muhafazakâr üretme rahlesi olarak da kullanırsınız. Çeyrek yüzyıl sonra ülke sizindir. Hele bir de bunu fonlayacak Müslüman burjuvalarınız varsa yaşadınız. Her yıla bir sınav koyunuz efendiler. Özel dershanelerdeki öğrenci artışını özetleyen aşağıdaki grafik bu hikâyenin resmidir.
PEKİ, BİTTİ Mİ?
Bitmedi. Karamsarlığa kapılmaya gerek yok. Zira yoksullar iki lokmayla iki dersle kandırılacak kadar pasif ve alık değildir, olmadılar. Önemli olan işçi sınıfı ve alt orta sınıflara kısa dönemli maddi çıkarlarının sosyalist bir siyasette gizli olduğunun ikna edici bir şekilde anlatılması. Ama sosyalistlerin çok azı gerçekten popülerleşmek istiyor. Yani sorun ne sosyalde ne de AKP’de. Birbirleriyle bile anlaşamayan sosyalistlerde.