Melih Gökçek'e teşekkür borçluyuz

İnsan bütün büyük felaketlerin başkaların başına geleceğini zanneder!' Oya Baydar'ın yurt dışında yaşadığı yıllarda aylık Görüş Dergisi'ne yazdığı bir makalesinden not ettiğim yukarıdaki cümlesi bugünlerde daha anlamlı hale geliyor.

Bilimsel tehlike uyarıları karşısında özel bir savunma mekanizması geliştirenlerin anayasa maddesi gibidir, aşağıdaki tavır: -Bize bir şey olmaz! Sevgili Aykut Barka, 12 Kasım 1999 depreminden sonra Bolu Kaynaşlı'da yıkılmış viyadük atkıları önünde şöyle konuşuyordu: -Biz zamanında uyardık, fay hattı üzerine tünel yapılmaz dedik. O zaman bize gazete ilanıyla yanıt verdiler: Doğayı dize getiriyoruz! Dize getirilmişO) doğanın yanıtı çok acı olmuştu. TEMA Vakfı yıllardır uyarıyor:
-Türkiye Çöl Olmasın!
Toplumsal tepki yine aynı perdeden yükseliyor:
-Bize bir şey olmaz!
Küresel ısınma tehlikesi artıyor, susuz kalabiliriz...
-Hadi yaaa... Bize bir şey olmaz!
Bu ağır algılama özürlü toplumsal yapının baş tacı yeteneklerinden olan Ankara Belediye Başkanı Melih Gökçek, şimdiye kadar yapılan bütün bilimsel uyarıları aşan bir icraat yaptı: Ankara'yı susuz bıraktı! Gökçek, klasik Türk tavrı yöneticiliğiyle acı gerçeği gösterdi.

Artık Ankara'nın susuzluğu üzerine tartışmalar bitti: Ankara susuz kaldı!  Gökçek de kendisine yeni bir unvan buldu: Susuz Şehir Belediye Başkanı! Kendine yakışan önerilerle çözüm arıyor: -Tatile gidin! Anadolu'nun kurak topraklarına uygun bir tarım modeli vardır biliyorsunuz: Susuz tarım! Şimdi bu model Ankara'ya uygulanabilir.

Susuz yaşam! "Bize bir şey olmaz" teorisinin iflasını gösterdiği için Melih Gökçek'e bilimsel ödüllerin en büyüğü verilmeli. Gökçek, pek çok saygın bilim insanının, çevre kuruluşlarının, doğa derneklerinin yıllardır yapamadıklarını, tevekkül cumhuriyetinin başkentinde "şıp" diye yapabilmiştir.

Şimdiye kadar "bize bir şey olmaz" ilkesinin koruyucu kanıtları altında huzur içinde yaşayanlar artık bir adım geriye çekilebilirler: -Bize bir şey olmaz, susuz kalmak hariç!